Bu metinde, kalsiyum mineral metabolizması bozuklukları hakkında bilgi verilmektedir. Kalsiyum, kas kasılması, hormon salınımı, enzim sistemlerinin aktivasyonu ve kemik mineralizasyonu gibi birçok önemli görevde yer alan bir elektrolittir. Kalsiyumun büyük bir kısmı kemiklerde depolanırken, kandaki kalsiyum düzeyi paratiroid hormonu (PTH), 1-25-di-hidroksi vitamin D ve kalsitonin tarafından kontrol edilir. Normal kalsiyum düzeyi 8.5-10.4 mg/dL arasındadır. Serum kalsiyumunun yanı sıra iyonize kalsiyum ve albümin gibi proteinlere bağlı kalsiyum düzeyleri de önemlidir. Hipoalbüminemi gibi durumlar, serum kalsiyum ve iyonize kalsiyum arasındaki ilişkiyi etkileyebilir. PTH, kalsiyum metabolizmasını düzenleyen temel hormondur. Serum kalsiyum düşerse aktive olur ve hem kemik rezorbsiyonunu hem de renal tubuler reabsorbsiyonu artırarak serum kalsiyum seviyesini yükseltir. D vitamini ise kalsiyum ve fosfatın bağırsaklardan geri emilimini artırır ve kemik rezorbsiyonunu artırarak kan kalsiyum ve fosfat düzeylerini yükseltir. Kalsitonin ise kalsiyumu kemiklerin yapımı için kullanır ve böbreklerden kalsiyum geri emilimini azaltarak kan kalsiyum seviyesini düşürür. Hiperkalsemi, serum kalsiyum düzeyinin 10.5 mg/dL'nin üzerinde olması durumudur. Hiperkalsemi, kemik rezorbsiyonunun artması, böbrek yoluyla kaybının azalması veya gastrointestinal sistemden absorbsiyonun artması gibi nedenlerle ortaya çıkabilir. Primer hiperparatiroidi ve malignite, hastanede yatan hastalarda hiperkalseminin en sık nedenleridir. Diğer nedenler arasında yüksek PTH, artmış kalsiyum alımı, yüksek D vitamini, kemik yıkımı, azalmış böbrek atılımı, paraneoplastik sendrom, hipokalsiürik hiperkalsemi ve adrenal yetmezlik yer alır.(AI)