Bu bölümde, hemşireler arasında iş tatmini ve tükenmişlik durumunun değerlendirilmesi ele alınmaktadır. İş tatmini, bireyin işine, çalışma hayatına ve çalışma koşullarına yönelik tutumunu yansıtan duygusal ve davranışsal bir ifade olarak tanımlanır. Hemşirelerin iş tatmini, çalışma atmosferi veya koşulları gibi çeşitli iş yönleri hakkındaki algılarını içerir. İş tatminsizliği yaşamak, işe geç kalma, devamsızlık, sık sık iş değiştirme ve performans kaybına neden olur. Hastaneler, birçok sağlık profesyonelinin bir ekip olarak çalıştığı ve iş tatmini kavramının önemi ve gerekliliği açısından önemli bir kurum olarak kabul edilir. Çalışanların iş tatminsizliği, hasta/bakıcı, hemşireler ve diğer sağlık personeli ile hastane yönetimi üzerinde olumsuz bir etkisi olan çok boyutlu bir psikososyal sorundur. Hemşireler, kontrol, bağımlılık ve kişilerarası ilişkiler gibi hastane yönetimi politikalarından daha fazla etkilendikleri için doktorlar ve diğer sağlık personeline göre daha düşük iş tatmini yaşadıkları bilinmektedir. Artan hemşire tatmini, hatalı uygulama oranını, yan etkileri ve işten ayrılmanın ekonomik yükünü azaltarak hasta ve doktor tatminini artırır. Kurumun başarısı, yönetimin çalışanların sorunlarını, motivasyonlarını, ihtiyaçlarını ve düşüncelerini bildiği ve dikkate aldığı takdirde artacaktır. Bu nedenle hastaneler, giderek rekabetçi çalışma koşullarında hayatta kalmak için çalışanlara yatırım yapmaktadır. Avrupa'da hemşirelerin %50'si ve Türkiye'de hemşirelerin %70'i hastanelerde çalıştığından, hemşirelerin iş tatmini belirlemek ve düzenli olarak kontrol etmek son derece önemlidir. Hemşirelerin iş tatmini, hem bireysel hem de kurumsal faktörlerden etkilenir. Kurumsal faktörler, yoğun ve düzensiz çalışma, iş uygulamasında kontrol ve özerklik olmaması gibi zor çalışma koşullarını içerir. Yanlış planlanmış vardiyalar ve iş yükü de iş tatmini üzerinde etkili olabilir.(AI)