Bu çalışmada, İslam tasavvufunun sosyal temeli incelenmiştir. Tasavvuf düşüncesi, sosyal bir mesele olarak ele alınmıştır çünkü hiçbir dini veya mistik akım, toplumsal bağlamdan bağımsız olarak anlaşılamaz. Tasavvufun tarihi incelendiğinde, Hint, Antik Yunan ve Roma İmparatorluğu gibi toplumların buhran dönemlerinde mistik düşünceye meylederek tasavvufa ilgi gösterdikleri görülmektedir. Bu çalışmada, İslam toplumlarının Antik Yunan ve Roma toplumlarından etkilendiği ve bu etkileşimin sosyal, kültürel ve coğrafi boyutlarına değinilmiştir. Günümüzdeki tasavvuf anlayışına ise odaklanılmamıştır. Tasavvuf kelimesinin Arapça \"yün giymek\" anlamına geldiği ve terim olarak da \"kul ile Allah arasında ihsan olayının gerçekleşmesi veya kulun ihsan vasfını kazanmasının yollarını gösteren bir ilim\" olduğu belirtilmiştir. Tasavvufun kökeni konusunda farklı görüşler bulunmakla birlikte, genel olarak İslam dünyasında ortaya çıktığı kabul edilmektedir. İslam düşünürleri ve araştırmacılar, tasavvufun kökenini Yunanca \"sophos\" kelimesinden türediğini veya Arapça \"suf\" kelimesiyle ilişkilendirildiğini düşünmektedirler. Tasavvufun İslam dünyasında ortaya çıkışı, Antik Yunan felsefesinin etkisinden önce gerçekleştiği için tamamen İslami bir müessese olarak kabul edilebilir. Ancak, daha sonraki dönemlerde tasavvufun tamamen İslami bir müessese olduğunu söylemek zor görünmemektedir. İslam peygamberi ve sahabelerinin dönemlerinde tasavvufi düşünceye rastlanmamıştır. Bu dönemlerde zühd ve takva gibi kavramlar ön plana çıkmıştır.(AI)