Bu makalede, çocuklarda ekstremite travmaları, yani burkulma, kırık, çıkık ve ezilmelerin hemşirelik yaklaşımı ele alınmaktadır. Çocukların iskelet sistemi, anatomik, biyomekanik ve fizyolojik olarak yetişkinlerden farklılık gösterir. Çocukların kemikleri daha esnek ve şekillendirilebilir olduğu için kırıklar daha hızlı iyileşir ve daha kısa süreli immobilizasyon gerektirir. Ancak, çocuklarda kemiklerin aktif olarak büyüdüğü göz önüne alınarak, malunion ve büyüme plağı yaralanmaları gibi durumlar da dikkate alınmalıdır.Çocuklarda kırıklar genellikle düşmeler sonucu meydana gelir. Uzun kemiklerde kırıklar en sık görülen tiptir ve üst ekstremite en sık etkilenen bölgedir. Çocukların kemikleri daha gözenekli ve esnektir, periost daha kalın ve kuvvetlidir ve epifiz/büyüme plağı kırıklardan koruyucu bir yapıya sahiptir. Kemiklerin mineralizasyonu çocuklarda tamamlanmamıştır, bu nedenle kırık iyileşmesi yetişkinlere göre daha hızlıdır.Kırığın belirti ve bulguları, kırığın tipine, yerine ve nedenine bağlı olarak değişir. Genellikle ağrı, ödem ve hareket kısıtlılığı gibi belirtiler görülür. Ekstremitede deformite, kas spazmları ve krepitasyon gibi klinik bulgular da olabilir.Bu makalede çocuklarda ekstremite travmalarının hemşirelik yaklaşımı üzerinde durulmuştur. Hemşireler, çocuklarda kırık ve diğer ekstremite travmalarının doğru şekilde değerlendirilmesi, uygun tedavi planının oluşturulması ve çocuğun rahatlatılması için önemli bir rol oynamaktadır.(AI)