Bu çalışmada, fiziksel istismara uğrayan ergenlerin ruh sağlığı ve risk alma davranışları üzerindeki etkileri incelenmektedir. Fiziksel istismar, 18 yaşından küçük bir çocuğun ebeveyni veya ebeveyn yerine geçen bir kişi tarafından yaralanması veya yaralanma riski taşıyan davranışlara maruz kalması olarak tanımlanmaktadır. Fiziksel istismarın çocukların fiziksel, bilişsel ve sosyo-duygusal gelişimi üzerinde olumsuz etkileri olduğu bilinmektedir. Ayrıca, fiziksel istismar mağduru olan ergenlerin risk alma davranışları daha fazla sergilediği gözlemlenmektedir. Ancak literatürde, çocuk istismarı yaşantısına rağmen olumsuz sonuçlarını göstermeyen ve dayanıklılık sergileyen mağdurların da olduğu belirtilmektedir. Dayanıklılık, bireyin gelişimine ve uyumuna rağmen iyi sonuçların görülmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, koruyucu faktörlerin dayanıklılığı nasıl etkilediğini araştırarak müdahale ve önleme çalışmalarına katkıda bulunmaktır. Koruyucu faktörler bireysel, aile ve aile dışı faktörler olmak üzere üçe ayrılmaktadır. Bu çalışma, istismara uğrayan ergenlerin ruh sağlığı ve risk alma davranışları üzerindeki etkileri anlamak için önemli bir katkı sağlayacaktır.(AI)