Bu bölümde, yakın ilişkilerde bağlanmanın benlik saygısıyla ilişkisi incelenmektedir. Bireyler, çocukluk dönemlerinde yetişkin desteğine ihtiyaç duyarlar ve ilerleyen yaşlarda da duygusal, sosyal ve zihinsel gelişimlerinin tamamlanması için bu desteğe gereksinim duyarlar. Yetişkinlik döneminde ise bireylerin kim olduklarının bilincinde olmaları, kendilerini gerçekleştirebilmeleri, kendilerine güvenmeleri ve yaşantılarına uyum sağlayabilmeleri önemlidir. Bu özellikler benlik saygısı için de gereklidir. Benlik saygısı, bireyin kendisini, yakın ilişkilerini ve yaşadığı çevreyi algılama biçimini etkiler. Bağlanma teorisi, bireyin çocukluk döneminde bakım veren kişiyle kurduğu ilişkinin, yetişkinlik döneminde benlik saygısının gelişmesine ve güvenli ilişkiler kurabilme yeteneğine etki ettiğini öne sürmektedir. Bu teoriye göre, ihtiyaçlarının sevgiyle ve önemsenerek karşılanması, bireyin güvenli bir ilişki ortamı yaşamasına ve başkalarıyla güvenli ilişkiler kurabilmesine olanak sağlar. Güvenli ilişkilerde olumlu geri bildirimler alabilen birey, kendisini olumlu algılayabilir ve benlik saygısını olumlu yönde geliştirebilir. Ancak, çocukluk döneminde bu desteği alamayan bireyler, yetişkinlik döneminde yardım almakta ve vermekte zorlanabilirler.(AI)