2018 İtalyan Genel Seçimleri, politik iletişim alanında en ilginç vaka çalışmalarından birini temsil etmektedir. Bir yandan, sadece politik sorunlarla ilgili birçok neden bulunurken, diğer yandan, iletişim boyutuyla ilgili birçok yön bulunmaktadır. Özellikle politik yönüne odaklandığımızda, oydan hemen sonra ortaya çıkan senaryo, 4 Mart oylamasını, iki özel bileşenle benzersiz bir olay haline getirmiştir: iki popülist siyasi gücün (Beş Yıldız Hareketi ve Lega Nord) başarısı ve yüksek düzeyde politik istikrarsızlıkla işaretlenmiş genel bir politik çerçeve. Bu, öncelikle \"kazanan\" partiler arasındaki kırılgan potansiyel ittifakta yansıtılmaktadır; ikinci olarak, 2013 İtalyan Genel Seçimleri'nin arifesinde ilk uyarıyı veren, \"klasik koalisyon sistemi\" olarak adlandırılan sistemin ortadan kalkmasıyla (Morcellini, Antenore, Ruggiero 2013; Chiaramonte, De Sio 2014).Aynı zamanda, bu seçimler, politikacıların ve partilerin mevcut medya ortamının çeşitliliğiyle ilişkili olarak çeşitli stratejiler, tarzlar ve diller geliştirdiği \"hibrit\" bir medya kullanımıyla karakterize edilmiştir. Bireysel adayları ve politik programlarını tanıtmak için bir araç olarak Ağ'ın yaygın bir şekilde kullanılmasının yanı sıra, \"uzaklık\" azaltmak için politika ve vatandaşlar arasında, \"yeni\" medya senaryosunda ana akım medyanın oynadığı rolü de dikkate almalıyız. Şu anda, dönüşüm ve hibridizasyon süreçlerinin gelişimiyle karakterize edilen karmaşık bir medya sistemiyle karşı karşıyayız ve vatandaşlar, medyanın iki temel rolünü tanımaktadır. İlk olarak, seçim kampanyası gibi karmaşık bir dönemde belirli konular etrafında tartışmayı \"yönetme\" yeteneği ile ilgilidir; ikincisi, medyanın her aday veya siyasi partinin önerdiği belirli konulardaki politik önerileri ve olası çözümleri \"kodlama\" rolüyle ilgilidir. Sosyal medyanın ve çevrimiçi iletişimin oynadığı rolün yanı sıra, televizyonun en popüler ortam olan politik bilgiye erişim aracı olarak hala oynadığı hayati rolü göz ardı etmemek gerekmektedir (van Zoonen 2005).Televizyonun bugün hala politik bilgiye erişim aracı olarak oynadığı kritik rol, İtalyan Garanti Ajansı tarafından düzenlenen bilgi tüketimi üzerine yapılan çalışmada toplanan verilerden açıkça görülebilir.(AI)