Bu bölümde Selanik şehrinin Osmanlı Devleti dönemindeki önemi ve tarihi hakkında bilgi verilmektedir. Selanik, Osmanlı Devleti'nin ikinci büyük kenti olup, M.Ö. 315 yılında kurulmuştur. Şehir, Roma İmparatorluğu'nun egemenliğine girdikten sonra Hıristiyanlığın yayılmasında önemli bir rol oynamıştır. Selanik, 1387 yılında Osmanlı Devleti tarafından fethedilmiş ve yaklaşık 400 yıl boyunca Osmanlı egemenliğinde kalmıştır. 1826 yılında yapılan idari taksimat değişikliğiyle Selanik, müstakil bir eyalet haline gelmiştir. Tanzimat Dönemi'nde şehir, sosyo-ekonomik ve kültürel açıdan büyük bir atılım gerçekleştirmiştir. Selanik, Osmanlı'nın Avrupa'ya açılan kapısı olması ve demiryolu bağlantısının kurulmasıyla önemini artırmıştır. Ayrıca, Jöntürk hareketine ev sahipliği yapması ve İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin merkezi olması da şehrin önemini artırmıştır. Balkan Savaşları sırasında Yunanlıların eline geçen Selanik, 1923 yılında imzalanan Lozan Barış Antlaşması'yla nüfus mübadelesi kapsamında Türkler ve Rumlar arasında yer değişimi yaşanmıştır. Osmanlı Devleti döneminde eğitim ise örgün ve yaygın eğitim şeklinde yapılmıştır. Örgün eğitimde Sıbyan Mektebi, Medreseler ve Enderun Mektebi gibi kurumlar önemli rol oynamıştır.(AI)