Bu bölümde, biyolojik, ahlaki ve duygusal perspektifler açısından prososyal davranışlar incelenmektedir. Yardım etme davranışları toplumun refahına ve sürekliliğine katkıda bulunur. Prosocial davranışlar, bireylerin başkalarına yardım etmeleri durumunda karşılıklılık ilkesi gereği başkalarından yardım alma olasılıklarının artması nedeniyle bu davranışları sergileyen bireyleri güçlendirir. Yardım etme ve prososyal davranışlar, bireysel ve toplumsal açıdan sosyal bilimciler tarafından yıllardır incelenmektedir. Adam Smith'in \"Ahlaki Duyguların Teorisi\" ve Emile Durkheim'in \"Toplumda İş Bölümü\" adlı eserleri, yardım etmenin toplum için önemini anlama konusunda katkıda bulunmuştur. Prosocial davranışlar, \"yardım etme, paylaşma, bağış yapma, gönüllü çalışma gibi diğer insanlara fayda sağlayan davranışlar\" olarak tanımlanmaktadır. Prosocial davranışlar sadece psikoloji literatüründe değil, aynı zamanda ekonomi, sosyoloji, biyoloji vb. alanlarda da incelenmektedir. 1960'ların başında Latané ve Darley, Kitty Genovese'nin apartmanında bıçaklanması olayını incelediler. Komşuları onu bıçaklanırken evlerindeyken, kimse onu saldırıdan kurtarmak için yardım etmedi. Araştırmacılar, bu durumu yardım etme davranışları açısından incelediler ve bu durumu sorumluluk dağılımı olarak kavramsallaştırdılar, yani insan sayısı arttıkça, insanların başkalarından yardım alma şansı azalır. Benzer şekilde, prososyal davranışların ortaya çıkması topluluğun büyüklüğüne göre değişebilir. Balish, Rainham ve Blanchard (2016), gönüllü davranışların nüfus açısından daha küçük topluluklarda daha yüksek olduğunu göstermiştir. Topluluğun büyüklüğünün yanı sıra, yardım etme davranışları kolektivist ve bireyci kültürler arasında farklılık gösterebilir. Strand, Pula ve Downs (2015), kolektivist bir geçmişe sahip çocukların bireyci bir geçmişe sahip çocuklardan daha işbirlikçi olduğunu göstermiştir. Kültürel çalışmaların yanı sıra, prososyal davranışlar ebeveyn tutumları, sosyodemografik faktörler, özsaygı açısından gelişimsel psikoloji literatüründe incelenmiştir. Ayrıca, Holmgren, Eisenberg ve Fabes (1998) meta-analizlerinde anaokulu çocuklarının prososyal davranışları ile yaş arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Sloane, Baillargeon ve Premack (2012), 19 aylık bebeklerin ödüller eşit olarak dağıtılmadığında daha fazla dikkat gösterdiğini göstermiştir. Benzer şekilde, Vaish ve ark. (2009), 18 aylık bebeklerin bir yetişkine sempati duyguları gösterdiğini ve onu teselli etmeye çalıştığını bulmuştur. Taylo(AI)