Bu bölümde, müzik terapinin nörofizyolojik etkileri ve deneysel çalışmaları ele alınmaktadır. Müzikteki ritim, melodi ve harmoni gibi unsurların beyin üzerinde olumlu etkileri olduğu ve duygusal yanıtları ve bilişsel fonksiyonları geliştirebildiği belirtilmektedir. Müziğin terapi veya tedavi yöntemi olarak kullanılabilme potansiyeli üzerinde durulmaktadır. Ancak, insanların denek olarak kullanılmasının etik ve hukuksal sınırlılıkları olduğu için, tıbbi araştırmalarda deney hayvanı modellerinin tercih edildiği ifade edilmektedir. Müzik terapinin deneysel modellerdeki etkinliğini sorgulayan çalışmaların artması, fizyolojik ve patofizyolojik olguların daha iyi anlaşılmasına katkı sağlayabileceği belirtilmektedir. Müziğin beyindeki limbik alanları etkileyebilme potansiyeli, bellek fonksiyonlarını düzenleyebilme ve bazı psikiyatrik bozuklukların tedavisinde rol oynayabileceği vurgulanmaktadır. Güncel raporlar, müziğe maruziyetin beyin gelişimini ve nöroplastisiteyi düzenleyebildiğini göstermektedir. Müziğin kemirgen beyin yapısı ve nörokimyasını olumlu yönde etkilediği bilinmektedir. Deney hayvanlarında müziğe maruziyetin bazı nöropeptid ve endojen maddelerin sentez ve salınımını arttırdığı gözlemlenmiştir. Deneysel modellerde müziğin etkinliğini sorgulayan çalışmalarda genellikle klasik müzik tercih edildiği belirtilmektedir. Mozart tarafından bestelenen eserlerin bellek performansı üzerinde gelişmiş bir etkiye sahip olabileceği ifade edilmektedir.(AI)