Çözeltiler, bir maddenin diğer bir madde içerisinde gözle görülemeyecek kadar küçük parçacıklara ayrılmasıyla oluşan homojen karışımlardır. Bu karışımların fiziksel özellikleri her yerde aynıdır. Çözeltileri oluşturan bileşenlere çözeltinin bileşenleri denir. Genellikle çözeltiyi oluşturan bileşenlerden yüzdesi fazla olan çözücü, az olan ise çözünen olarak adlandırılır. Çözeltiler, çözücü ve çözünenin fiziksel hallerine göre altı sınıfa ayrılabilir. Bunlar sıvı içinde sıvı, sıvı içinde katı, sıvı içinde gaz, katı içinde sıvı, katı içinde gaz ve katı içinde katı çözeltilerdir. Ayrıca çözeltiler, elektrik akımını iletip iletememelerine, çözünenin miktarına ve çözünürlüklerine göre de sınıflandırılabilir. Çözünürlük, bir çözünenin belirli bir çözücü içerisinde çözünebildiği maksimum miktarı ifade eder. Seyreltik çözeltilerde çözünen konsantrasyonu düşüktür ve mg/L, g/m3, ppm, ppb ve µg/m3 gibi birimlerle ifade edilir. Derişik çözeltilerde ise çözünen miktarı daha yüksektir ve molarite, normalite, % konsantrasyon gibi birimlerle tanımlanır. Doymamış çözeltiler çözünürlüğün altında çözünen madde içerirken, doymuş çözeltiler çözünürlük değerinde çözünen madde içerir. Aşırı doymuş çözeltiler ise çözünürlük değerinin üstünde çözünen madde içerir, ancak şartlar normale döndüğünde fazla çözünen madde çözünmemiş hale geçer. Çözünme, iki maddenin molekülleri arasındaki çekme kuvvetinin belirli bir oranda olmasıyla gerçekleşir. Örneğin, polar olmayan iyot molekülleri polar olmayan karbon tetra klorür içerisinde çözünebilir.(AI)
Atıf Sayısı :
