Baş-boyun kanseri, farklı anatomik bölgelerden köken alan heterojen bir grup kanseri kapsar. Bu kanserlerin çoğu skuamöz hücreli karsinom türündedir ve dudak, oral kavite, farinks, larinks, nazal kavite ve para-nasal sinuslerden kaynaklanabilir. Baş ve boyun skuamöz hücreli karsinomu en sık görülen ve ölümcül kanserlerden biridir. Standart tedavilerle %40-50 arasında beş yıllık sağkalım oranına ulaşılmıştır. Erken evre kanserler cerrahi veya radyoterapi ile tedavi edilebilirken, ileri evre hastalarda multimodal tedavi yaklaşımı gereklidir. Kemoradyoterapi veya radyoterapi ile kombinasyon halinde monoklonal antikorlar kullanılarak hedefe yönelik tedavi uygulanabilir. Ancak bu tedavilerin yan etkileri ve tatmin edici olmayan sonuçları nedeniyle yeni terapötik seçenekler araştırılmaktadır. Moleküler hedefli tedavi yöntemleri, kanserde moleküler hedef moleküllerin inaktive edilmesini hedefler. Baş-boyun kanserinde kullanılan en umut verici moleküler hedefli tedaviler arasında EGFR, VEGF, PI3K, AKT, mTOR ve CDK Receptorüne karşı kullanılan ajanlar bulunur. EGFR, en iyi bilinen hedeflerden biridir ve tümör büyümesi, metastaz yapma kapasitesi gibi süreçleri etkiler. EGFR aşırı ekspresyonu, BBSCC'nin yaklaşık %90'ında saptanabilir ve negatif bir prognostik faktördür. Anti-EGFR ajanları, monoklonal antikorlar ve tirozin kinaz inhibitörleri olmak üzere iki sınıfa ayrılır. Cetuximab, EGFR'ye bağlanarak tümör hücrelerinin apoptozunu indükler, proliferasyonu inhibe eder ve yanıt oranını artırır. Bu çalışmada, tek ajan cetuximabın yanıt oranı %13 olarak bulunmuştur.(AI)