Bu metinde, engellilik kavramının tarihsel süreç içinde nasıl değiştiği ve engelli bireylere nasıl yaklaşıldığı ele alınmaktadır. Engellilik, insanlık tarihi kadar eski bir gerçeklik olup, zaman içinde toplumsal yapıda ve bakış açısında değişikliklere uğramıştır. Geçmişte engellilik ahlaki ve tıbbi modelde ele alınırken, günümüzde ise sosyal model ve insan hakları yaklaşımıyla şekillenmektedir. Engellilik algısı ve engelli bireylere yaklaşım kültürden kültüre farklılık göstermiştir. İlk Çağ'da ve Orta Çağ Avrupa'sında engelli bireyler toplumdan dışlanmış ve yok edilmeye çalışılmıştır. Sanayi devrimi öncesinde kurumlara kapatılan engelli bireyler, sosyal Darwinizm'in etkisiyle kötü muamelelere maruz kalmıştır. Ancak II. Dünya Savaşı sonrasında engelli bireylere yönelik hak temelli çalışmalar başlamıştır. Osmanlı tarihinde ise engelli bireylerin ihtiyaçları sosyal olarak gözetilmiş ve çeşitli imarethanelerde eğitim ve sosyal katılım imkanları sağlanmıştır. Engellilik modelleri ise ilkel toplumlardan Orta Çağ'a kadar değişmiştir. İlk Çağ'dan Orta Çağ'a kadar olan dönemde engellilik ahlaki modelle açıklanırken, 1970'lere kadar tıbbi model hâkim olmuştur. Tıbbi modelde engellilik, bireysel bozukluklara ve biyolojik yapıya dayandırılmıştır.(AI)
Atıf Sayısı :
