Akciğer kanseri, ölümcül bir hastalıktır ve kanserle ilişkili ölümlerin başlıca nedenlerinden biridir. Küçük hücreli dışı akciğer kanseri (khdak), tüm akciğer kanserlerinin %85'ini oluşturan en yaygın alt tiptir. İleri evre khdak hastalarında, epidermal büyüme faktörü gen ekspresyonu (EGFR), anaplastik lenfoma kinaz geni (ALK) ve orphan reseptör tirozin kinaz (ROS) gibi onkojenik genlerin varlığına dayanarak tedavi seçimi yapılır. Ancak birçok hastada bu genetik değişiklikler tespit edilemez ve bu durumda sitotoksik tedavi tek seçenek olarak kalır. Son yıllarda immün kontrol noktası inhibitörlerinin kullanılmaya başlanmasıyla khdak tedavi seçenekleri değişmiştir. Klinik çalışmalar, tek ajan immünoterapinin kemoterapiye göre daha tolere edilebilir yan etkilere sahip olduğunu ve kemo-immünoterapinin de iyi tolere edilebileceğini göstermiştir. İpilimumab adlı CTLA-4 antikoru, birçok kanser türünde tedavide kullanılmıştır. Khdak hastalarında yapılan bir çalışmada, kemoterapiye eş zamanlı veya ardışık olarak ipilimumab tedavisi uygulanmış ve ipilimumab eklenen grupta progresyonsuz sağkalımın arttığı gözlemlenmiştir. Skuamöz hücreli ileri evre metastatik khdak hastalarında yapılan başka bir çalışmada ise yüksek doz ipilimumabın karboplatin+paklitaksel tedavisine katkısı incelenmiş ancak gruplar arasında progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım açısından farklılık saptanmamıştır.(AI)