Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin engelli bireylere yönelik tutumları ile empatik eğilimleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Tutum genellikle bir bireyin çevresindeki bir kişi veya nesne hakkında sergilediği duygular, düşünceler ve inançlar olarak tanımlanır. Engelli bireyler, toplumda kendileriyle engelli olmayan insanlar arasındaki farklardan dolayı pozitif veya negatif tutumlarla karşılaşırlar. Engelli bireylere yönelik pozitif tutumlar, onların topluma daha kolay entegre olmalarını ve toplum tarafından kabul edilmelerini kolaylaştırırken, negatif tutumlar ise hayat rollerini yerine getirirken ve yaşam hedeflerine ulaşırken engeller yaratır. Son zamanlarda engelli bireylere yönelik pozitif tutumların arttığı görülmekle birlikte, bazı insanlar hala onlara karşı stereotipik, önyargılı ve reddedici tutumlar sergilemektedir. Sağlık ve eğitim alanlarında çalışan profesyonellerin engelli bireylere karşı negatif tutumlar sergilediği gözlemlenmiştir. Üniversite öğrencilerinin engelli bireylere yönelik tutumlarının genellikle pozitif olduğu belirtilmekle birlikte, bazı çalışmalar hemşirelik öğrencilerinin onlara karşı pozitif tutumlar sergilediğini göstermektedir. Bu da, engelli bireylere yönelik tutumların sağlık profesyonelleri arasında ve farklı alanlarda okuyan öğrenciler arasında değişebileceğini göstermektedir. Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin engelli bireylere yönelik tutumları ve empatik eğilimleri arasındaki ilişkiyi anlamamıza yardımcı olacaktır.(AI)