Bu çalışmada, düşük dereceli glial tümörlerin tedavi yöntemleri ve radyoterapi dozu ve zamanlaması hakkında bilgi verilmektedir. Düşük dereceli glial tümörler, erişkinlerde görülen primer santral sinir sistem tümörlerinin %10'unu oluşturur. Bu tümörler genellikle sessiz seyreder ve asemptomatik oldukları için tedavi yöntemleri tartışmalıdır. Maksimal ve güvenli cerrahi müdahalelerin progresyonsuz sağkalımı artırdığı bilinmektedir. Radyoterapi dozu ve zamanlaması konusunda yapılan çalışmalarda farklı sonuçlar elde edilmiştir. Bazı çalışmalarda farklı dozlarla karşılaştırma yapılmış ancak genel sağkalım ve progresyonsuz sağkalım arasında belirgin bir fark gözlenmemiştir. Diğer bir çalışmada ise biyopsi veya subtotal rezeksiyon sonrası radyoterapi ile progresyon olana kadar radyoterapisiz izlem karşılaştırılmış ve progresyonsuz sağkalımın uzadığı ve nöbet kontrolünün daha iyi sağlandığı saptanmıştır. Prognostik faktörler incelendiğinde yaş, tümör boyutu, tümörün orta hattı geçmesi, histoloji ve nörolojik semptomlar olumsuz prognostik faktörler olarak belirlenmiştir. Bazı çalışmalarda adjuvan kemoterapinin progresyonsuz sağkalımı artırdığı görülmüştür. Yüksek riskli olgularda radyoterapiye temozolomid eklenmesi sonucunda genel sağkalımın arttığı gözlenmiştir. Yüksek riskli düşük dereceli glial tümörlü hastalarda radyoterapi veya temozolomid tedavisi uygulanmış ve progresyonsuz sağkalımın radyoterapi grubunda daha uzun olduğu saptanmıştır. Tedavi dozu genellikle 50,4 Gy-54 Gy olarak verilmektedir.(AI)