Son yıllarda çoklu ilaca dirençli (MDR) veya aşırı derecede ilaca dirençli (XDR) patojenlerin yayılması, enfeksiyonların tedavisini zorlaştırmış ve antibiyotik tedavisinin yeniden düzenlenmesini gerektirmiştir. Bu nedenle, eski antibiyotiklere yönelim artmıştır. Fosfomisin, bakterisidal etkili, düşük moleküler ağırlığa sahip, hücre duvar sentezini inhibe eden, geniş spektruma sahip bir antibiyotiktir. Oral ve intravenöz formu bulunması, oral formunun tek doz olarak kullanılabilmesi ve hasta uyumunun daha iyi olması, diğer antimikrobiyal ajanlara göre az çapraz dirence sahip olması, düşük direnç oranları, yüksek tolerabilite ve az yan etki gibi avantajları nedeniyle fosfomisin tercih edilebilecek bir ajan olarak öne çıkmaktadır. Fosfomisin, ilk olarak 1969 yılında Streptomyces fradiae türünden elde edilmiş ve sonradan sentetik olarak da üretilebilir hale gelmiştir. Etki mekanizması, bakteri hücre duvarı sentezinin ilk aşamalarını inhibe ederek peptidoglikan tabakasının sentezini engellemesine dayanır. Fosfomisinin antimikrobiyal etkinliği, G6P eklenmesiyle artar ve test sonuçlarıyla korelasyonu iyidir. Antimikrobiyal duyarlılık testlerinde kullanılan yönergelerde farklılıklar olsa da fosfomisin, özellikle idrar yolu enfeksiyonlarında kullanılmak üzere önerilmektedir.(AI)