Bu makalede, solid tümörler ve lenfomalarda granülosit koloni stimüle edici faktör (G-CSF) uygulamaları incelenmektedir. Myelosüpresyon, sitotoksik kemoterapötik ajanların en yaygın doz kısıtlayıcı yan etkisidir. Hematopoez, kemik iliğinde kan hücrelerinin üretimi ve özelleşmesi sürecidir. G-CSF, monosit, fibroblast ve endotel hücrelerinden salgılanan bir glikoproteindir. Kemik iliğindeki myeloid öncül hücrelerde bulunan G-CSF reseptörlerine bağlanarak granülosit koloni oluşturucu birimlerin (CFU-G) polimorfonükleer lökositlere (PMNL) olgunlaşmasını hızlandırır ve nötrofil fonksiyonunu arttırır. Rekombinan G-CSF (rHuG-CSF) olarak bilinen ilaçlar, nötrofil proliferasyonunu ve farklılaşmasını arttırarak etki gösterir. Bu ilaçlar arasında filgrastim, pegfilgrastim ve lenograstim bulunmaktadır. Filgrastim, E.Coli bakteri hücrelerinde geliştirilmiştir ve soğuk zincir saklama ve dağıtım koşulları gerektirir. Lenograstim ise memeli hücrelerinde geliştirilmiştir ve daha kararlı bir yapıya sahiptir. Pegfilgrastim ise polietilen glikol eklenerek üretilmiştir ve tek bir doz uygulamada uzun süre etkili olabilir. Bu çalışma, solid tümörler ve lenfomalarda G-CSF uygulamalarının önemini vurgulamaktadır.(AI)