Bu bölümde, onkoloji hastalarında deliryumun tanımı, epidemiyolojisi ve patofizyolojisi ele alınmaktadır. Deliryum, bireyin kognitif durumunda değişikliklerin eşlik ettiği bir dikkat veya farkındalık bozukluğudur. Akut başlangıçlı olan deliryum, genellikle yaşlı popülasyonda, kanser hastalarında ve ağır medikal hastalığı olan kişilerde görülür. Deliryumun semptomları ani başlangıçlı olup, dış uyaranların azaldığı alacakaranlık ve gece vakitlerinde artarak dalgalı seyir gösterir. Deliryum, hastalar için ciddi bir morbidite ve ölüm riski oluştururken, aynı zamanda bakımverenler ve aileler için de üzücü bir deneyim olabilir. Onkoloji hastalarında deliryum gelişimine kanser ve komplikasyonları zemin hazırlarken, kullanılan tedaviler de deliryum riskini artırabilir. Deliryum yönetimi onkoloji hastalarında özeldir ve her hastaya tarama testleri uygulanmalıdır. Deliryumun görülme sıklığı, hastanede kalış süresi ve mortalite üzerinde etkili olup, acil servislerde ve onkoloji servislerinde tanının gözden kaçma olasılığı yüksektir. Deliryumun patofizyolojisi, nörotransmiterler, inflamatuar sitokinler ve kan-beyin bariyeri bütünlüğü üzerinde odaklanan teorilere dayanmaktadır. Asetilkolin, dopamin, glutamat ve GABA seviyelerindeki değişikliklerin deliryum gelişimine katkıda bulunduğu düşünülmektedir.(AI)