Bu çalışmada, Necip Fazıl Şehir Hastanesi'nde çeşitli kültürlerden izole edilen enterokoklarda antibiyotik direnci incelenmiştir. Enterokoklar, gastrointestinal sistem florasında bulunur ve son zamanlarda nozokomiyal enfeksiyonlara neden olan önemli patojenler haline gelmiştir. Bu bakteriler, üriner sistem enfeksiyonları, batın içi enfeksiyonlar, pelvik enfeksiyonlar, cerrahi alan enfeksiyonları, bakteriyemi, yenidoğan sepsisi ve nadiren menenjit gibi çeşitli enfeksiyonlara yol açabilir. Enterokoklar, hastane kaynaklı üriner sistem enfeksiyonlarında ikinci sıklıkta, bakteriyemilerde ise üçüncü sıklıkta izole edilen etkenlerdir. Bu bakterilerin antibiyotik direnci, yapısal ve genetik madde aktarımı yoluyla kazanılmaktadır. Özellikle vankomisin direnci, tedavi seçeneklerini kısıtlamaktadır. Vankomisin kullanımı, vankomisin dirençli enterokok (VRE) kolonizasyonu ve enfeksiyonlarının ortaya çıkmasında önemli bir etkendir. Diğer risk faktörleri arasında malignite, immün yetmezlik, nötropeni, karın içi cerrahi, gastrointestinal kolonizasyon, hastanede kalış süresinin uzaması, yoğun bakımda uzun süre kalma, diyaliz tedavisi, organ transplantasyonu, hematoloji-onkoloji servislerinde yatma, kanser tedavisi ve geniş spektrumlu sefalosporin kullanımı yer almaktadır. Enterokokların virülansında, ekstraselüler matriks proteinlerine yapışma yetenekleri ve üriner sistem ve ağız epiteli, insan embriyosu böbrek hücrelerine yapışma yetenekleri önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmanın amacı, hastanemizde yatan hastaların farklı klinik örneklerinde üreyen Enterococcus faecalis ve Enterococcus faecium suşlarının antibiyotiklere direnç oranlarını belirlemektir.(AI)