Akromiyoklaviküler eklem, omuz bölgesinde yer alan bir eklem olup, osteoartrit en yaygın nedenidir. Bu eklemdeki osteoartritin prevalansı tam olarak bilinmemektedir, ancak yaşla birlikte yaygınlığı artmaktadır. Özellikle halter, yüzme ve basketbol gibi baş üstü aktivitelerle uğraşan sporcularda sık görülmektedir. Omuz şikayetlerinin çoğu subakromiyal bölge veya glenohumeral eklem kaynaklı olduğu için, akromiyoklaviküler, sternoklaviküler ve skapulotorasik eklemlerden kaynaklanan patolojiler genellikle gözden kaçırılmaktadır. Akromiyoklaviküler eklem artriti, aşırı yüklenme sonucu tekrarlayan mikrotravmalara bağlı olarak ortaya çıkar. Bu durum, subkondral stres kırıklarına, hipervaskülarizasyona, demineralizasyona, osteopeniye, kist oluşumuna, disk dejenerasyonuna ve distal klavikula erozyonuna yol açabilir. Akromiyoklaviküler eklem artriti, ağrı düzeyi, eklem boşluğu daralması, skleroz, osteofitler ve kapsüler distansiyon gibi değişikliklerle ilişkilidir. Distal klavikula osteolizi ise sistemik, travmatik veya travmatik olmayan nedenlere bağlı olarak ortaya çıkar. Sporcularda tekrarlayan stresin distal klavikula osteolizine yol açtığı düşünülmektedir. Akromiyoklaviküler eklem patolojileri arasında nadir olarak septik artrit görülebilir. Bu durumda, eklem aspirasyonu ile enfeksiyon dışlanmalıdır. Distal klavikula osteolizi genellikle sporcularda ortaya çıkar ve tekrarlayan mikrotravmaların kemik erozyonuna neden olduğu düşünülmektedir.(AI)