Bu bölümde, osteoporotik kırık olan hastalarda yeni kırıkların önlenmesi ve kırık sonrası yaşam konusu ele alınmaktadır. Osteoporotik kırık, normal popülasyona göre yeni kırık oluşma ihtimalinin daha yüksek olduğu bir durumdur. Bir sonraki kırığın oluşma riski, önceki kırıktan geçen süreyle ilişkilidir. 60-80 yaş arası hastaların incelendiği bir çalışmada, bir sonraki kırığın ilk kırığı takip eden yıl içinde en yüksek olduğu tespit edilmiştir. Osteoporotik kırığı olan hastalarda kırık tedavisi sonrası başlanan medikal tedavinin, vertebral kompresyon kırıklarının sayısını %40 ile %60 oranında azaltabildiği görülmüştür. Ancak, son araştırmalar kırık sonrası osteoporoz yönetiminin yetersiz olduğunu ortaya koymuştur. Yüksek kırık gelişme ihtimaline sahip hastaların tedavisi, sonraki kırıkların önemli ölçüde azaltılmasında etkili olmaktadır. Bu nedenle, kırık irtibat servisi ve kırık önleme servisi gibi birimlerin kurulması önerilmektedir. Osteoporotik kırık riski yaşam boyu yüksek olup, kadınlarda %40-50, erkeklerde ise %13-22 aralığında saptanmıştır. Sekonder kırığın oluşma olasılığı, hastanın yaşına ve kırığın bölgesine bağlı olarak 1 ila 9 kat artmaktadır. Bu nedenle, etkili tedavi yöntemlerinin uygulanmasıyla hastaların yaşam kalitesi, yaşam süresi ve ülke ekonomisine önemli katkılar sağlanabileceği vurgulanmaktadır.(AI)