Metakarp ve falanks yaralanmaları, üst ekstremitede sık görülen kırıklardır. Bu tür yaralanmaların tedavisi için travma öyküsü, fizik muayene ve görüntüleme yöntemleri kullanılır. Tedaviye yaklaşım, yumuşak doku yaralanmasının şiddetine bağlıdır. Kırığın lokalizasyonu, açıklığı, rotasyonu, kısalığı gibi faktörler tedavi şeklini belirler. Parmak kırıklarında uzun süreli tespitlerden kaçınılmalıdır. Tedavinin amacı, fonksiyonel el kuvveti ve hareketini sağlamaktır. Metakarp ve falanks kırıkları, tüm kırıkların %10'unu oluşturur. Metakarp kırıkları, üst ekstremite kırıklarının %40'ını oluşturur ve en sık 5. metakarp boyun kırığı görülür. El kemik kırıkları genellikle iş kazaları, darp, ısırma ve ev içi kazalar gibi nedenlerle meydana gelir. Kırık mekanizması, kuvvetin özelliğine ve yönüne bağlı olarak değişir. Fizik muayene ve görüntüleme yöntemleriyle kırığın tipi, yeri, açıklığı, rotasyonu ve kısalığı değerlendirilir. Hastanın şikayetleri arasında ağrı, şişlik, deformite, güçsüzlük ve hareket kaybı bulunur. Muayenede hassasiyet, ekimoz, krepitasyon ve instabilite görülebilir.(AI)
Atıf Sayısı :
