Osteoporoz tedavisinde kullanılan bifosfonatlar, kalsitonin, selektif östrojen modülatörleri, östrojen ve Denosumab gibi antirezorptif ajanlar bazı hastalarda etkili olmuştur. Ancak, bu ajanlar kemik formasyonunu dolaylı olarak azalttığı için kemik hücresi anabolik aktivitesini arttırma stratejileri üzerinde çalışmalar yapılmaktadır. Bu stratejiler, kemik rezorpsiyonunu inhibe ederken aynı zamanda kemik formasyonunu da arttırmayı hedeflemektedir. Bununla birlikte, bifosfonatlar ve Denosumab gibi antirezorptif ajanların uzun süreli kullanımı çene osteonekrozu ve atipik femur kırığı gibi yan etkilere neden olabilmektedir. Gelecekte osteoporoz tedavisinde kullanılması planlanan yeni ajanlar arasında antisklerostin monoklonal antikoru Romosozumab ve paratiroid hormonu ile ilişkili peptid analogu Abaloparatid bulunmaktadır. Romosozumab, kemik oluşumunu uyardığı ve kemik erimesini engellediği için kemik dansitesi üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir. Bu ilaç, antirezorptif bir ilaç ile birlikte kullanılması önerilen 1 yıllık bir tedavi olarak onaylanmıştır. Romosozumab, sklerostin adı verilen bir molekülün etkisini engelleyerek kemik oluşumunu arttırmaktadır. Bu ilaç, kemik oluşum belirteçlerini artırırken kemik rezorbsiyon belirteçlerini azaltmaktadır. Romosozumab, deri altına enjekte edilen aylık 210 mg'lık dozlarda kullanılmaktadır. Tedavi sonrası kazanılan kemik yoğunluğunu korumak için antirezorptif bir ilaca geçilmesi önerilmektedir. Yeterli kalsiyum ve D vitamini alımı da önemlidir.(AI)