Bu bölümde, serebral palsi (SP) hastalarında üst ekstremite sorunları ele alınmaktadır. SP, santral sinir sistemindeki hasara bağlı olarak eklemlerde çeşitli klinik tablolar ortaya çıkar. Bu tablolar arasında kas fibrozisi, atrofi, eklem kontraktürü, kemik ve eklemlerde yapısal değişiklikler, eklemlerde instabilite problemleri ve ekstremite uzunluk farklılığı bulunur. SP'nin farklı subtiplerinde farklı klinik tablolar görülebilir, ancak çoğu hastada üst ekstremite tutulumu gözlenir. Üst ekstremite cerrahisi, altta yatan patolojiyi düzeltmek yerine palyatif ve progresyonu azaltmayı amaçlar. SP'li çocukların yaklaşık %5-20'si üst ekstremite cerrahisi için adaydır. Ancak bu ameliyatların sadece %50'si işlevsel düzelme sağlayabilir ve normal ekstremite işlevine ulaşılamaz. Klinik değerlendirme yapılırken tüm ekstremitelerin pasif hareket açıklıkları ölçülür, kas gücü değerlendirilir ve spastisite ve kontraktürler tanımlanır. Omuz, dirsek, ön kol, el bileği ve parmak eklemleri ayrı ayrı değerlendirilir ve deformiteleri belirlenir. Bu değerlendirmeler, hastaların tedavi planlamasında ve cerrahi kararlarında önemli bir rol oynar.(AI)
Atıf Sayısı :
