Bu bölümde, immünokimyasal yöntemlerin klinik laboratuvarlarda kullanımı ve avantajları üzerinde durulmuştur. Bu yöntemler, hormonlar, serum proteinleri, enfeksiyöz etkenlere veya allerjenlere karşı oluşan antikorlar ve kötüye kullanılan ilaçların analizinde kullanılmaktadır. Yeni gelişmelerle birlikte ticari olarak geliştirilen immünokimyasal yöntemler, hızlı ve etkili olmaları nedeniyle tercih edilmektedir. Bu yöntemlerin çoğu ön işlem gerektirmez ve tam otomatik analizörlerde kullanılabilir. Ayrıca, numune hacmi azdır ve sonuçlar kısa sürede raporlanabilir. Reaktiflerin analizörlerin içinde saklanabilmesi, kalibrasyon eğrilerinin stabil kalabilmesi ve yüksek sensitivite, spesifiteleri de immünokimyasal yöntemlerin avantajları arasındadır. İmmünokimyasal yöntemler, antijen veya antikorların saptanması için kullanılabilir. Antikorlar, antijenlere bağlanabilen moleküllerdir ve moleküler yapıları sabit ve değişken bölgelerden oluşur. Antijen ise büyük ve kompleks bir yapıdır ve farklı antikorların bağlanabileceği epitopları içerir. Antikorların spesifikliği, homolog antijen ile tarif edilirken, çapraz reaktivite durumunda antikor benzer yapıya sahip başka bir antijene de bağlanabilir. Antikor reaktifleri poliklonal veya monoklonal tekniklerle üretilebilir. Poliklonal antikorlar genellikle sandviç veya indirekt immün yöntemlerde kullanılırken, monoklonal antikorlar ölümsüz hücre dizileri tarafından üretilir ve her bir dizi belirli bir antikoru üretir.(AI)