Bu makalede, çocuk kırıklarının genel özellikleri üzerinde durulmaktadır. Çocukluk çağı yaralanmalarının %10-25'ini oluşturan kas iskelet sistemi yaralanmaları, en sık klavikula, distal radius ve karpal kemik kırıkları şeklinde görülmektedir. Çocuk kırıklarının insidansı bir yıl içinde %1,2-3,6 arasında değişmektedir. Çocukların kemik yapısı, anatomik, biyomekanik ve fizyolojik açıdan erişkinlerden farklılık göstermektedir. Epifiz plağı, epifiz çekirdekleri ve kalın periost yapısı, çocuk kemiğinin anatomik özellikleridir. Çocuk kırıklarında kolay iyileşme, yüksek remodeling kapasitesi ve büyümenin stimüle olması gibi fizyolojik farklılıklar bulunmaktadır. Biyomekanik olarak ise çocuk kemiğinin bükülme kuvveti düşük, esneklik modülü düşük ve enerji absorbsiyonu yeteneği yüksektir. Çocuk kırıkları plastik deformasyon, torus kırığı, yeşil ağaç kırığı ve tam kırık olmak üzere farklı tiplerde sınıflandırılmaktadır. Plastik deformasyon ve torus kırıkları genellikle konservatif tedavi ile iyileşirken, yeşil ağaç kırığı ve tam kırıklar cerrahi müdahale gerektirebilir. Bu makale, çocuk kırıklarının genel özelliklerini anlatarak, çocuklarda kırık tedavisi konusunda bilgi sağlamaktadır.(AI)