Ekstrakorporal membran oksijenasyonu (ECMO), pulmoner veya kardiyak yetmezlik gibi yaşamı tehdit eden durumlarda kullanılan bir mekanik yaşam destek cihazıdır. ECMO, hastanın yaşamını sürdürmek için geçici bir yöntem olarak kullanılır ve altta yatan nedeni tedavi etmez. Ancak, hastanın gerçek patolojisini tedavi etmeye çalışılırken veya hasarlı organı iyileştirirken yaşam desteği sağlar. ECMO, teknolojideki gelişmeler ve deneyimlerin artmasıyla daha güvenilir ve tercih edilen bir yöntem haline gelmiştir. ECMO, kalp akciğer makinesinin daha küçük ve taşınabilir bir versiyonudur ve özel olarak tasarlanmış kanüller kullanır. ECMO desteğinin süresi, oksijenatörlerin gelişmesi ve medikal destek tedavilerinin katkısıyla artmıştır. ECMO'nun tarihi, 1953 yılında Gibbon'un kalp akciğer makinesini uygulamasıyla başlamış ve günümüzdeki ECMO cihazının temelleri atılmıştır. İlk kontrollü randomize sonuçlar 1979 yılında yayınlanmış ve ECMO'nun yaşamsal bir avantajının olmadığı belirtilmiştir. ECMO, infantlarda sağ kalım oranının artmasına rağmen erişkinlerde aynı başarıyı gösterememiştir. Akut solunum sıkıntısı sendromu (ARDS) konusunda yapılan çalışmalarda ECMO'nun etkinliği araştırılmış ve %10-15 oranında sağ kalım elde edilmiştir. 2005 yılında Ekstrakorporeal yaşam destek organizasyonu (ELSO) tarafından yeni bir tedavi rehberi ortaya konmuştur. ECMO'nun kesin bir protokolü veya algoritması olmasa da, ilerleyen teknoloji ve H1N1 epidemisiyle birlikte ECMO'nun yaşamda kalma oranını artırabileceği gösterilmiştir.(AI)