Terapi sürecinin sonlandırılması, tedavinin başlangıcında yapılan değerlendirme ve sürecin gözden geçirilmesiyle gerçekleştirilir. Genellikle önceden belirlenen bir seans sayısı vardır ve bu süreçte kullanılan duygudurum derecelendirme ölçekleri ve anketler, gençin, ebeveynin veya bakım verenlerin raporlarına ek olarak ilerlemeyi gösterir. Terapinin sonlandırılması ideal olarak, genç ve terapistin ortak hedeflere ulaştığı ve ebeveynlerle hemfikir olduğu zaman gerçekleşir. Okuldaki ilerlemelerle ilgili öğretmenin destekleyici kanıtları da yararlı olabilir. Terapi sürecinin sonlandırılması gerçek dünyada genellikle daha karmaşıktır. Tüm tedavi hedeflerine tam olarak ulaşılamasa bile, sonlandırmayı planlamak önemlidir. Son seanslar her zaman olumlu olmalıdır. Tedavinin kısa tutulması konusunda açık ve şeffaf olunmalıdır. Terapist, tedavinin sonlandırılmasının terapötik ilişkinin kaybı veya başarısızlık olarak algılanmasını önlemek ister. Terapi, seans sıklığının azalmasıyla kademeli olarak sona ermelidir. Gençin ilerleme kaydettiği eylemlere vurgu yapmak, gerçek problemlerle bağlantı kurmak ve gençin olumlu değişiklikler elde etme becerisini teşvik etmek önemlidir. Terapist, gençin sorumluluk üstlendiği sürece ev ödevlerini azaltabilir. Nüksetmeye yönelik tehditler ve semptomlarla başa çıkma becerileri tartışılmalıdır. Son seans, gençin tedavi sürecini derinlemesine düşünmesini ve değişimin zaman aldığını fark etmesini teşvik eder. Çözülmemiş zorluklar hala önemliyse, terapist alternatif destek kaynaklarını belirlemelidir.(AI)