Yaşlılarda psikotik bozukluklar, gerçeklikle iç dünyanın karışıklığına yol açan zihinsel bir durumu ifade eder. Bu bozukluklar, sanrılar, halüsinasyonlar, dezorganize konuşma, anormal motor davranışlar veya negatif semptomlar gibi belirtilerle tanımlanır. Yaşlılıkta psikotik bozukluklar sık görülür ve 85 yaş ve üstü bireylerde prevalansı %10 civarındadır. Yaşlılarda psikotik semptomların görülme sıklığı genç erişkinlere göre daha yüksektir ve nüfus yaşlandıkça bu sayı daha da artacaktır. Hastanede yatan yaşlı hastaların %5-8'inde, polikliniğe başvuran yaşlı psikiyatri hastalarının %27'sinde ve bakım evinde kalan yaşlıların %10-62'sinde psikotik bozukluklar gözlenmiştir. Yaşlılarda psikoz yaygınlığı %0.2-4.75 arasında değişmektedir. Alzheimer hastalığı olan kişiler arasında halüsinasyon veya sanrı prevalansı %41.1 olarak bulunmuştur. Geç yaşamda psikozun etyolojisi genç bireylerdeki psikozdan farklıdır ve ikincil nedenler daha belirgindir. Geç yaşamda psikoz, genç erişkinlere göre daha yüksek morbidite ve mortalite oranlarıyla ilişkilidir. Geç başlangıçlı psikozun ailede şizofreni öyküsü daha az, madde kullanım oranları daha düşük ve psikososyal işlevselliği daha iyi olduğu bulunmuştur.(AI)