Çocukların cinsel istismarı, fiziksel, duygusal ve sosyal gelişimlerini olumsuz etkileyen ve büyük riskler oluşturan bir sorundur. Cinsel istismar, çocuğun gelişimsel olarak hazır olmadığı, onay vermesinin mümkün olmadığı veya toplumun yasalarını ihlal eden bir cinsel aktivite içinde yer alması şeklinde tanımlanır. Ergenlik dönemi, çocukluktan yetişkinliğe geçiş sürecini kapsar. Ergenlik yaş sınırı genellikle 10-19 yaş olarak kabul edilir, ancak son yıllarda gelişimin 19 yaşından sonra da devam ettiği belirtilerek 10-24 yaş arasında uzatılması önerilmektedir. Türkiye'de ise çocuk 18 yaşın altındaki birey olarak kabul edilir. Bu nedenle çocuğun cinsel istismarı, 18 yaş altındaki bireyin cinsel şiddete uğraması olarak tanımlanırken, ergen cinsel istismarı ifadesi daha geniş bir yaş aralığı olan yirmili yaşların ilk yarısını da kapsayacak şekilde genişletilmelidir. Ergenlik döneminde, çocukların birçok konuda yeterliliklerinin olduğu düşünülse de beyin gelişimi hala devam etmektedir. Bu nedenle ergenlerin cinsel istismarını ve cinsel şiddetle karşılaşma risklerini biyolojik gelişimlerini göz önünde bulundurarak incelemek ve değerlendirmek önemlidir. Dünya genelinde kadınların %20'si, erkeklerin ise %5-10'u çocukluklarında cinsel istismara uğramıştır. Türkiye'de ise 7-18 yaş grubundaki çocukların %3'ünde cinsel istismar görülmüştür. Gençler arasında ise herhangi bir dönemde cinsel şiddetle karşılaşma sıklığı %9,5 olarak belirtilmektedir.(AI)