Günümüzde teknolojinin hızla ilerlemesi, tıp alanında da büyük değişimlere yol açmaktadır. Bu değişimler, psikiyatri pratiğinde de etkisini göstermekte ve teknoloji kullanımının etik boyutlarını ortaya çıkarmaktadır. Bu bölümde, dijital çağda psikiyatri pratiğinde kullanılan teknolojik gelişmelerin etik sorunları ele alınmaktadır. Amacımız, yeni iletişim teknolojilerinin uygulanması sırasında dikkate alınması gereken önemli noktaları vurgulamak ve bazı soruların akılda tutulmasını sağlamaktır. Bölüm, konunun anlaşılmasını kolaylaştırmak için temel tanımlamalara yer vermektedir. Teletıp, mesafe faktörünü içeren herhangi bir tıbbi aktiviteyi kapsayan genel bir terimdir. Psikiyatri pratiğinde ise bu kavram \"telepsikiyatri\" olarak adlandırılmaktadır. Psikiyatrik görüşmelerde geçerli olan etik kurallar, uzun yıllar süren klinik tartışmalar ve gözlemler sonucunda ortaya çıkmıştır. Ancak dijital çağda ruh sağlığı alanında kullanılan uygulamalar ve tedavi yöntemleri sürekli olarak gelişmektedir ve bu da yeni etik değerlendirmeleri gerektirmektedir. Bu makalede, telepsikiyatri uygulamalarının etik boyutu tartışılmaktadır. Yeterlik, güvenli bir tedavi ortamı sağlama, bilgilendirilmiş onam, mahremiyet, sınırları yönetme, tedavi sürekliliği ve sağlık hizmetlerinden eşit faydalanma gibi konular ele alınmaktadır. Psikiyatristlerin, çevrimiçi etkileşimlerde hastalarıyla yeterli bilgi ve beceriye sahip olmaları ve klinik standartları sağlamaları gerekmektedir. Ayrıca, güvenli bir tedavi ortamı sağlamak için acil durumlar için hazırlık yapılmalı ve kriz durumlarıyla nasıl başa çıkılacağı hastayla açık bir şekilde tartışılmalıdır. Bilgilendirilmiş onam ise çevrimiçi ruh sağlığı hizmetlerinde de önemli bir konudur ve terapiye başlamadan önce hastaların risk ve faydalar hakkında bilgilendirilmeleri gerekmektedir. Bu etik sorunlar, psikiyatri pratiğinde teknoloji kullanımının doğru bir şekilde yönetilmesi için dikkate alınmalıdır.(AI)