Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB), gelişimsel, nörolojik ve genetik faktörlerin bir araya gelmesiyle ortaya çıkan bir rahatsızlıktır. Genetik faktörler, DEHB ile ilişkili olan en önemli sebeplerden biridir. DEHB'nin genetik geçişi hakkındaki bilgilerimiz, aile, ikiz ve evlat edinme çalışmalarına dayanmaktadır. Bu çalışmalar, hastalığın genetik etkilerini incelemektedir. İlk çalışmalardan biri, Catwell tarafından 1972'de yapılmıştır ve hiperaktivitesi olan 50 çocuk ile ebeveynlerini içermektedir. Bu çalışmada, ebeveynlerin %10'u çocukluklarında hiperaktif olduklarını bildirmiştir. Daha sonra, Morrison ve Stewart tarafından 1973'te yapılan bir çalışmada, evlat edinilmiş hiperaktif çocukların biyolojik anne babalarında hiperaktivitenin daha sık görüldüğü gösterilmiştir. Aynı ekip tarafından 1974'te yayınlanan başka bir çalışmada ise bu ailelerde çoklu gen kalıtımının öne çıktığı belirtilmiştir. Yapılan çalışmalarda, DEHB tanısı konulan çocukların kardeşlerinde DEHB riskinin 3 ila 4 kat arttığı, bir ebeveynde DEHB tanısı varsa çocukta DEHB riskinin 8 kat arttığı bulunmuştur. Evlat edinme çalışmalarının yanı sıra ikiz çalışmaları da bu konuda bilgilerimizin artmasına katkıda bulunmuştur. Aynı yumurta ikizleri genetik olarak %100 aynıdır, çift yumurta ikizleri ise %50 oranında aynı genetiği paylaşırlar. İkiz çalışmaları, genetik ve çevresel faktörlerin bir hastalığın gelişimi üzerindeki etkisini belirlemek için kullanılmaktadır. Bu çalışmalardan elde edilen verilere dayanarak, DEHB'nin genetik ve çevresel faktörlerin etkisiyle geliştiği saptanmıştır.(AI)