Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu’nun (Dehb) Nörobiyolojisi
Anahtar Kelimeler
Dikkat Eksikliği/Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), çocukluk çağının en yaygın görülen psikonörogelişimsel bozukluklarından biridir ve belirtileri ergenlik ve erişkinlik dönemlerinde de devam edebilir. Bu çalışmada, DEHB tanılı çocukların beyinlerindeki sinir hücrelerinin işlevlerini etkileyen nörotransmiterlerin, beyin yapıları ve işlevleri ile ilgili araştırma bulguları değerlendirilmektedir. Nörotransmiterler, merkezi sinir sistemindeki hücreler arası iletişimi sağlayan kimyasal moleküllerdir. Noradrenalin, çevreden gelen uyarıların belirginleştirilmesi, uyanıklık düzeyinin ayarlanması ve seçici dikkat becerisi için önemlidir. Dopamin, yenilik arayışı, güdülenme ve çevresel uyarılara verilen duygusal tepkilerde rol oynar. Asetilkolin, uyanıklık düzeyinin düzenlenmesi ve kısa süreli hafızada bilgilerin saklanması için önemlidir. Serotonin ise davranışların kontrolünde rol alır. DEHB tanılı bireylerde dopamin düzeylerinde değişiklikler gözlenmiştir. Dopaminin beyin ön bölgelerinde bulunması ve bu bölgelerin dikkat, konsantrasyon, motivasyon ve hareket kontrolünde rol alması, DEHB'nin dopamin üzerinde durulmasını gerektirmektedir. DEHB tedavisinde kullanılan ilaçlar, noradrenerjik etkinlik göstererek etki gösterir. Noradrenalin, dikkatin kaydırılması ve uyanıklığın düzenlenmesi ile ilgili arka bölgelerde de görev alır. Bazı DEHB tanılı bireyler, dopamin salgısını düzenleyen ilaçlara düşük yanıt verebilir veya dirençli olabilir. Bu bireylerin noradrenerjik metabolizma ve ilgili genler açısından farklılıklar gösterebileceği düşünülmektedir.(AI)
Atıf Sayısı :
