ERCP (Endoskopik Retrograd Kolanjiyopankreatografi), endoskopik işlemler arasında en karmaşık olanıdır ve yüksek komplikasyon riskine sahiptir. Bu prosedür, tarihsel süreç içinde tanısal bir işlemden neredeyse tamamen terapötik bir işleme dönüşmüştür. ERCP'nin genel komplikasyon oranı %5-10, spesifik komplikasyon oranı yaklaşık %7 ve şiddetli komplikasyon oranı yaklaşık %1,5'tir. Bu yüksek komplikasyon oranı nedeniyle ERCP, sağlam ve iyi belgelenmiş endikasyonlar için yapılmalıdır. ERCP'nin komplikasyonları pankreatit, perforasyon, kanama, enfeksiyon, stent ilişkili komplikasyonlar, kardiopulmoner komplikasyonlar ve nadir komplikasyonlar olarak sınıflandırılmıştır.ERCP'nin en yaygın komplikasyonu pankreatittir. Seçilmemiş hastalarda pankreatit insidansı %3,5 ile %9,7 arasında bildirilirken, yüksek riskli hastalarda bu oran %14-24 gibi yüksek olabilir. Pankreatit vakalarının çoğu hafif veya orta şiddette seyrederken, %11'i şiddetli seyretmektedir. Pankreatit ile ilişkili ölüm oranı ERCP yapılan tüm hastalar dikkate alındığında %0,1-0,7 ve pankreatit geçiren hastalar dikkate alındığında %3 olarak bildirilmiştir.Pankreatit tanısı, tipik abdominal ağrı, amilaz ve/veya lipaz yüksekliği ve pankreatitin radyolojik kanıtlarını içeren kriterlerin varlığında konulur. Pankreatit tanısı için ERCP'den 24 saat sonra amilaz veya lipaz seviyesinin üç kat artması, yeni başlayan veya kötüleşen abdominal ağrı, yeni bir hastaneye yatış veya planlanan yatışın uzaması gibi kriterler kullanılır.PEP şiddeti, konsensus kriterleri veya revize Atlanta kriterleri kullanılarak değerlendirilebilir. PEP'nin patogenezi, pankreatik sfinkter ve kanala mekanik travma, uzamış manipülasyon, tekrarlayan tel girişi gibi faktörlerle ilişkilidir.ERCP'nin komplikasyon riski göz önünde bulundurularak, prosedürün sadece uygun endikasyonlar için yapılması önemlidir.(AI)