Astım, dünya genelinde en yaygın görülen bulaşıcı olmayan hastalıklardan biridir. Astım, hemen hemen her yaşta görülebilen bir hastalık olup, yıldan yıla yaygınlığı artmaktadır. Özellikle çocukları etkileyen astım, çeşitli eksikliklere neden olmakta ve erken ölümlerin başlıca nedenlerinden biridir. Astım, kronik hava yolu iltihabı ile karakterize olan bir hastalıktır ve değişken ekspiratuar hava akımı kısıtlaması ile birlikte zamanla ve yoğunlukta değişen hırıltı, nefes darlığı, göğüs sıkışması ve öksürük gibi solunum semptomları ile tanımlanır. Astım, dünya genelinde 339 milyondan fazla astım hastası olduğu tahmin edilmektedir. Türkiye'de ise her 100 kişiden 8.9'unun astım tanısı aldığı bildirilmiştir. Ergenlik dönemi, ölümcül astım atağı insidansının daha yüksek olması nedeniyle özel bir öneme sahiptir. Ergenlik dönemindeki astım hastalarında hastalığın yetersiz kontrolüne bağlı olarak daha yüksek ölüm oranları görülmektedir. Psikososyal uyum, bir bireyin önemli bir yaşam durumuna uyum sağlayan adaptif psikososyal tepkisi olarak tanımlanır. Hastalık, bireylerin hayatlarında karşılaştıkları önemli ve olağan veya olağanüstü değişikliklerle başa çıkmaya çalışırken çeşitli zorluk dereceleri yaşamalarına neden olur. Astım gibi kronik hastalıkların uyum süreci, sürekli ve uzun süreli tedavi nedeniyle bireyin ve çevresinin yükünün aşırı derecede artmasına neden olabilir. Ergenlik dönemi ise insan yaşamında en zorlu ve ciddi yaşam arayışı süreçlerinden biridir. Bu iki önemli yaşam değişikliğinin aynı anda birleşmesi hastaları çok zorlayabilir ve aşırı yüklenme nedeniyle uygun psikososyal tepkiler verememelerine yol açabilir. Genel olarak, ergenlik döneminde tüm kronik hastalıklarda psikososyal uyum sorunları görülebilir. Astım hastalarının %43'ünün psikososyal sorunlar yaşadığı bulunmuştur. Bu sorunlar arasında anksiyete, depresyon, somatik şikayetler ve okul başarısızlığı yer alır.(AI)