Bu bölümde, laboratuvar tıbbında preanalitik hataların kaynakları ve çözüm önerileri üzerinde durulmaktadır. Klinik laboratuvarlar, hasta güvenliğini sağlamada önemli bir rol oynamaktadır. Hataların ölçülmesi ve hastaya zarar verilmemesi, laboratuvar kalitesinin temelini oluşturmaktadır. Laboratuvar test süreci, preanalitik, analitik ve postanalitik olmak üzere üç ana fazdan oluşmaktadır. Laboratuvar tanısında ortaya çıkan hataların büyük bir kısmı preanalitik dönemden kaynaklanmaktadır. Bu dönem, test seçimi, numune toplama, tanımlama, etiketleme ve transfer gibi aşamaları içermektedir. Literatürde laboratuvar tıbbındaki hataları tanımlamak için farklı terimler kullanılmaktadır. Ancak bu terimler, suçlama ve suçluluk duygusuyla ilişkilendirilebilmektedir. Son öneriler, tarafsız bir terim olan \"kalite başarısızlığı\"nın kullanılmasını önermektedir. Laboratuvar hatası, planlanan eylemin amaçlanan şekilde yerine getirilmemesi veya laboratuvar döngüsünün herhangi bir bölümünde yanlış bir plan kullanılması olarak tanımlanmaktadır. Bu tanım, laboratuvar testlerinde hasta merkezli hata değerlendirmesini teşvik etmektedir. Hasta bakış açısından, bir laboratuvar testiyle ilgili herhangi bir olumsuz sonuç, kaynağın analitik öncesi veya sonrası aşamada olup olmadığından bağımsız olarak değerlendirilmelidir. Bu nedenle, laboratuvar tıbbındaki hataların çözümünde hem laboratuvar uzmanlarının hem de laboratuvar dışı operatörlerin sorumlulukları bulunmaktadır.(AI)