Kalp yetersizliği, diyabetik kişilerde kardiyovasküler hastalık riskini artıran önemli bir faktördür. Diyabetik olmayan kişilere kıyasla, diyabetli kişilerde kardiyovasküler mortalite daha yüksektir. Diyabetin patogenezindeki hiperglisemi ve diğer faktörler, kalp yetersizliği riskinin artmasından sorumlu mekanizmalar olarak gösterilmiştir. Diyabetli bireylerde kalp yetersizliği gelişme riski, Framingham çalışmasına göre kadınlarda 5 kat, erkeklerde ise 2 kat daha yüksektir. Diyabet tedavisinde ilaç seçenekleri her geçen yıl artmaktadır. Farklı ilaç tedavilerinin glisemik etkileri benzer olsa da, kardiyovasküler etkileri arasında belirgin farklılıklar vardır.İnsülin, diyabet tedavisinde kullanılan bir ilaçtır. Kısa, orta ve uzun etkili preparatları bulunmaktadır. Sentetik insan insülini ve analogları, farklı etki süreleri ve emilim hızlarına sahiptir. İnsülin pompaları ise sürekli insülin infüzyonu yaparak kullanılan cihazlardır. İnsülin, kalp yetersizliği üzerinde pozitif inotropik etkisi nedeniyle hemodinamiyi etkiler. Ancak sodyum retansiyonuna ve kilo alımına neden olabilir, bu nedenle kalp yetersizliği hastalarında dikkatli kullanılmalıdır.Sülfonilüreler ise pankreasta bulunan beta hücre membranında etki göstererek insülin salınımını artırır. Bu ilaçların en belirgin yan etkisi hipoglisemidir ve kilo alımına da neden olabilir. Kalp yetersizliği hastalarında bu etkilere dikkat edilmelidir.Sonuç olarak, diyabet tedavisinde kullanılan ilaçlar kalp yetersizliği üzerinde farklı etkilere sahip olabilir. Bu nedenle, diyabetli kişilerde kalp yetersizliği riski göz önünde bulundurularak ilaç tedavisi seçilmelidir.(AI)