Bu bölümde, organoidlerin laboratuvar ortamında geliştirilen ve basitleştirilen organlara verilen isim olduğu belirtilmektedir. Organoidlerin ilaç çalışmalarında hayvan ve insan deneklerinin kullanımını azaltarak yan etki ve komplikasyon oranlarını düşürmeye yardımcı olabileceği ve doku ve organ düzeyinde fizyolojik ve patolojik süreçlerin anlaşılmasında kullanılabileceği ifade edilmektedir.Organoidlerin üç temel bileşeni olduğu belirtilmektedir. Bunlar kök hücreler, iskele (scaffold) ve dönüştürücü faktörlerdir. Kök hücrelerin mitoz bölünme yoluyla özelleşmiş hücre tiplerine farklılaşabilen ve kendini yenileyebilen hücreler olduğu ifade edilmektedir. Embriyonik kök hücrelerin pluripotent özelliklere sahip olduğu ve vücuttaki organları oluşturan özelleşmiş hücrelere dönüşebildiği belirtilmektedir. Yetişkin kök hücrelerin ise sınırlı sayıda hücre tipine dönüşebildiği ve embriyonik kök hücrelere göre tartışmalı olmadığı ifade edilmektedir.Ayrıca, uyarılmış pluripotent kök hücrelerin somatik hücrelere pluripotens genlerinin aktarılmasıyla elde edilebildiği ve blastokist kullanımını gerektirmediği belirtilmektedir.Bu bilgiler ışığında, organoidlerin laboratuvar ortamında kullanılarak hastalıkların oluşum yolaklarının ve potansiyel ilaç moleküllerinin etki mekanizmalarının anlaşılmasına katkı sağlayabileceği ve gelecekteki tedavi yöntemleri için potansiyel önemini koruduğu ifade edilmektedir.(AI)