Bu bölümde, lenf metastazının moleküler ve hücresel değişkenleri ele alınmaktadır. Kan ve lenf sistemi, vücudun tüm bölgelerine ulaşabilen damarsal yapılar içerir. Lenf damarları, dokulardaki fazla sıvı, hücre ve büyük molekülleri uzaklaştırarak vücut içi homeostaziyi sağlar. Kanser dokusu, kanser hücreleri, kanser ilişkili fibroblastlar ve inflamatuvar hücreler gibi birçok bileşenden oluşur. Kanser hücreleri, çevredeki dokulara invazyon sağlayabilecek duruma geldiklerinde kan ve lenf damarlarını metastatik bir araç olarak kullanabilirler. Metastaz, primer kanser hücrelerinin bulundukları bölgeden lenf veya kan damarları aracılığıyla yakın veya uzak bölgelere göç ederek yeni hücre kolonileri oluşturmasıyla gerçekleşir. Lenf nodu metastazı, kanserin ilerleme aşamasını gösteren bir prognostik faktördür ve azalan sağkalım ile ilişkilidir. Lenfoanjiojenik damarlar, tümör gelişimini birçok şekilde gerçekleştirebilir. Lenfatik damarlar, immün hücrelerle doğrudan etkileşim halindedir ve immün hücreler, lenf nodlarına antijen taşıyarak tümör immünitesini düzenleyebilir. Lenfatik damarlar ayrıca lenfovasküler bir ortam sağlayarak kök benzeri tümör hücrelerinin devamlılığına katkıda bulunurlar. Lenfoanjiojenik büyüme faktörleri, yüksek lenfatik damar yoğunluğu, lenfatik invazyonun fazla olması, lenf nodu metastazı ve azalan sağkalım ile ilişkilidir. Lenfoanjiogenez, mevcut lenf damarlarının belirli sinyal molekülleri ile indüklenmesiyle gerçekleşen proliferasyon ve migrasyon ile sağlanır. Lenfoanjiojenik faktörler, lenf damarlarının dallanmasını ve genişlemesini indükleyerek lenfatik invazyonu kolaylaştırır. Bu faktörler arasında vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF)-C ve VEGF-D önemli rol oynar. Ayrıca, diğer büyüme faktörleri ve eritropoietin gibi moleküller de lenfoanjiogeneze katkıda bulunabilir.(AI)