B hücreli prolenfositer lösemi (B-PLL), nadir görülen bir lenfoproliferatif hastalıktır ve olgun B lenfosit malignitelerinin %1'inden azını oluşturur. Bu hastalık, ilk olarak 1970'lerde kronik lenfositer lösemi (KLL) varyantı olarak düşünülmüştür, ancak Dünya Sağlık Örgütü'nün 2008 sınıflaması ve 2016 revizyonunda ayrı bir hastalık olarak tanımlanmıştır. B-PLL genellikle 69 yaşında tanı alınır ve erkeklerde kadınlara göre biraz daha sık görülür. Morfolojik olarak, periferik kanda prolenfosit oranının %55'in üzerinde olması B-PLL'yi, %10-55 arasında prolenfosit oranının olması ise KLL/PLL'yi tanımlar. B prolenfositler, May-Grünwald Giemsa boyası ile boyandığında belirgin özelliklere sahiptir. Kemik iliği infiltrasyonu, KLL'den farklı olarak nodüler şekildedir. B-PLL'nin akım sitometrisi ile tanısı ve ayırıcı tanısı en etkili şekilde yapılır. B-PLL hücrelerinin tipik fenotipik özellikleri, KLL'ye göre daha yüksek düzeyde IgM veya IgM/IgD yüzey immünoglobulin ekspresyonu, CD20, CD22, CD24, CD79b, FMC7 gibi B hücre belirteçlerinin güçlü ekspresyonu ve CD5 ve CD23 belirteçlerinin ifadesinin saptanmamasıdır. Sitogenetik ve moleküler biyolojik özellikler henüz tam olarak belirlenmemiş olup, TP53 kaybı en sık görülen sitogenetik anomali olarak bilinmektedir.(AI)