Bu bölümde, şaşılık muayenesi için kullanılan yöntemler ele alınmaktadır. Muayene süreci, hastanın karşılanmasıyla başlar ve doğru tanıya ulaşmak için görme derecesi, kayma karakteri ve miktarının belirlenmesi gibi faktörlerin doğru bir şekilde değerlendirilmesi gerekmektedir. Ayrıca, etiyolojinin belirlenmesinde ön ve arka segment muayenesi de önemli bir rol oynamaktadır. Muayene süreci, öykü alımı, inspeksiyon, görme ve refraksiyon muayenesi, göz hareketleri ve kayma miktarının belirlenmesi, binoküler görme ve stereopsisin değerlendirilmesi, torsiyon ve akomodasyon testleri gibi birçok yöntemin kombinasyonunu içermektedir.Öykü alımı, gestasyon döneminden itibaren ayrıntılı olarak yapılmalıdır. Gebelik döneminde travma, medikasyon kullanımı veya enfeksiyon geçirilip geçirilmediği gibi faktörlerin öğrenilmesi önemlidir. Ayrıca, hastanın doğum haftası, kilosu, doğum tipi gibi bilgiler de sorgulanmalıdır. Şaşılığın başlangıç zamanı, şekli, diplopi varlığı, tedavi geçmişi ve eşlik eden sistemik ve nörolojik patolojilerin varlığı da öykü alımı sırasında değerlendirilmelidir.İnspeksiyon aşamasında, hastanın baş pozisyonu ve gelişim dönemindeki çocuklarda fasiyal gelişim bozuklukları ve asimetri gibi faktörler gözlemlenir. Ayrıca, epikantus, hipertelorizm, telekantus, pitozis ve orbita bozuklukları da inspeksiyonla tespit edilebilir.Görme muayenesi, özellikle bebekler ve küçük çocuklar için doğru ve güvenilir bir şekilde değerlendirilmesi gereken önemli bir adımdır. Fiksasyon ve takip, brukner testi, kapama testi, preferansiyel bakış testi, görsel uyarılmış potansiyeller, resim testleri gibi yöntemler kullanılarak görme derecesi belirlenebilir.Sonuç olarak, şaşılık muayenesi için birçok yöntem kullanılmaktadır ve bu yöntemlerin kombinasyonuyla doğru tanıya ulaşmak mümkündür. Öykü alımı, inspeksiyon, görme muayenesi gibi adımların doğru bir şekilde uygulanması, hastaların tedavi sürecinde önemli bir rol oynamaktadır.(AI)