Diyabetik maküler ödem (DMÖ), Diabetes Mellitus'un bir komplikasyonu olarak ortaya çıkar. Bu durum, kılcal damar yapısının bozulması ve vasküler sızıntı sonucu gelişir. DMÖ, foveada, parafoveal alanda ve makülada meydana gelen ödem, sert eksuda ve retina katmanlarında kalınlaşma şeklinde tanımlanabilir. Diyabetik retinopatinin en önemli nedenlerinden biri olan DMÖ, DM süresi ve kötü glisemik kontrol gibi faktörlere bağlı olarak gelişir. Tip 1 ve Tip 2 diyabet hastalarında DMÖ ve diyabetik retinopati ilk 5 yılda nadir görülürken, 20. yıldan sonra oran %30'a kadar yükselir. DMÖ klinik olarak fokal, diffüz ve klinik anlamlı olmak üzere üç grupta incelenebilir. Fokal DMÖ, mikroanevrizmalardaki lokal sızıntılarla ilişkilidir. Diffüz DMÖ ise kan-retina bariyerindeki bozulma sonucu meydana gelir ve yaygın vasküler sızıntıya neden olur. Klinik anlamlı maküla ödemi ise fovea merkezinde veya yakınında ödem, sert eksuda veya retina kalınlaşması bulunması durumunu ifade eder. DMÖ tedavisinde intravitreal tedavi seçenekleri kullanılmadan önce lazer fotokoagülasyon en etkili yöntem olarak kabul edilirdi. Ancak, erken tedaviye başlanması önemlidir çünkü DMÖ tedavi edilmezse ciddi görme kaybına yol açabilir.(AI)