Diyabetik Retinopatide İntravitreal Tedaviler
Anahtar Kelimeler
Bu bölümde, diyabetik retinopati tedavisinde kullanılan intravitreal tedavilerin anti-anjiyojenik ajanlar üzerine odaklandığı belirtilmektedir. Sağlıklı bir gözde retinal anjiyogenezin, pro-anjiyojenik ve anti-anjiyojenik ajanların dengesiyle kontrol altında tutulduğu ifade edilmektedir. Diyabetik makula ödemi (DMÖ) gelişiminde en önemli faktörlerden birinin vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) olduğu ve bu faktörün hipoksi sonucu arttığı bilinmektedir. Ancak, anti-VEGF tedavisine tam olarak yanıt vermeyen hastaların olduğu ve bu durumun VEGF dışındaki faktörlerin baskın olduğunu gösterdiği belirtilmektedir. Bu nedenle, anti-VEGF dışı moleküller üzerinde klinik çalışmaların devam ettiği ifade edilmektedir. Şu anda klinik uygulamada kullanılan dört anti-VEGF intravitreal tedavi ise pegaptanib sodyum, ranibizumab, bevacizumab ve aflibercept olarak belirtilmektedir. Pegaptanib sodyumun sınırlı klinik etkinlik nedeniyle daha az kullanıldığı, ranibizumabın ise VEGF(A)’nın tüm izoformlarını bağlayarak etkisini inhibe ettiği ifade edilmektedir. Ranibizumabın DMÖ tedavisinde etkili olduğu bir dizi klinik çalışma ile gösterilmiştir.(AI)
Atıf Sayısı :
