Bu bölümde, uyku ile ilişkili hipoventilasyon ve hipoksemi bozuklukları ele alınmaktadır. Solunum sisteminin temel işlevi, oksijeni vücuda almak ve karbondioksiti uzaklaştırmaktır. Pulmoner dolaşım yoluyla akciğerlere gelen kan, alveol seviyesinde gaz değişimi ile oksijen alırken karbondioksiti verir. Hipoventilasyon, alveol ventilasyon seviyesinin metabolik ihtiyacı karşılamakta yetersiz kalması durumudur. Uluslararası Uyku Bozuklukları Sınıflaması'na göre uyku ile ilişkili hipoventilasyon ve hipoksemi bozuklukları, \"Uyku ile İlişkili Hipoventilasyon Bozuklukları\" ve \"Uyku ile İlişkili Hipoksemi Bozukluğu\" olarak iki ana başlık altında toplanmıştır. Uyku esnasında solunumda meydana gelen değişiklikler incelenmiştir. Uyku sırasında solunumun kontrolü kemoreseptörler ve mekanoreseptörler aracılığıyla sağlanır. Ancak uyku sırasında solunum düzenlenmesinde aksaklıklar oluşabilir ve bu da uyku sırasında solunum bozukluklarına yol açabilir. Uyku ile ilişkili hipoventilasyon bozuklukları, uyku sırasında yetersiz ventilasyon ve arteriyel karbondioksit basıncının yükselmesi ile karakterizedir. Obezite hipoventilasyon sendromu ise obezite ve gündüz hiperkapni ile karakterizedir. Bu bölümde, uyku ile ilişkili hipoventilasyon ve hipoksemi bozukluklarına ilişkin tanı kriterleri ve obezite hipoventilasyon sendromu üzerinde durulmuştur.(AI)