Mekanik ventilatörler, solunum yetmezliği olan hastalara solunum desteği sağlamak amacıyla kullanılan cihazlardır. Bu cihazlar, akciğerlere gaz giriş-çıkışını sağlayarak alveolar ventilasyonu ve oksijenizasyonu arttırırken solunum işini azaltırlar. Tarihsel olarak incelendiğinde, yapay solunumun ilk konsepti 1555 yılında Andreas Vesalius tarafından açıklanmıştır. 19. yüzyılda ise negatif basınçlı ventilatörler kullanılmaya başlanmıştır. Günümüzde ise mekanik ventilatörler, anestezi uygulamalarının yanı sıra acil servisler, ambulanslar ve hastane dışında da yaygın olarak kullanılmaktadır.Mekanik ventilatörler, negatif basınçlı ventilatörler, pozitif basınçlı ventilatörler ve yüksek frekanslı aletler olmak üzere üç ana tipte sınıflandırılabilir. Negatif basınçlı ventilatörler, gaz giriş-çıkışını normal spontan solunum fizyolojisini taklit ederek gerçekleştirirler. Pozitif basınçlı ventilatörler ise inspirasyonu sonlandıran mekanizmaya göre akım sikluslu, basınç sikluslu, volüm sikluslu ve zaman sikluslu olarak sınıflandırılır. Yüksek frekanslı aletler ise jet ventilatör, yüksek frekanslı ventilatör ve ossilatör gibi cihazları içerir.Negatif basınçlı ventilatörler arasında en yaygın kullanılanı ise tank tipi ventilatördür. Bu cihazlar, negatif basınç oluşturarak inspirasyonu başlatır ve negatif basınç ortadan kalktığında akciğerler pasif olarak ekspire edilir. Günümüzde negatif basınç üreten yeni aletlerin ve yöntemlerin geliştirilmesiyle bu cihazlar, nörolojik kökenli solunum yetmezliklerinin tedavisinde kullanılmaktadır.Sonuç olarak, mekanik ventilatörler solunum yetmezliği olan hastalara solunum desteği sağlayan önemli cihazlardır. Gelişen teknolojiyle birlikte mekanik ventilatörlerin kullanım alanı genişlemiş ve daha karmaşık hale gelmiştir. Bu nedenle, mekanik ventilatörlerle ilgili temel bilgilerin tüm sağlık çalışanlarına aktarılması önemlidir.(AI)