Spondiloartropatiler, romatoid faktör ve anti-nükleer antikorların negatif olduğu ve birçok eklem ve eklem dışı bulguların bulunduğu bir grup hastalığı ifade eder. Bu hastalıkların çoğu HLA-B27 geni ile ilişkilidir. Ankilozan spondilit, jüvenil ankilozan spondilit, psöriatik artrit, Reiter sendromu ve reaktif artrit, inflamatuar barsak hastalıklarındaki artrit ve diferansiye olmamış spondiloartropatiler bu grup hastalıkların içinde yer alır. Ankilozan spondilit, sakroiliak eklem, omurga ve entezlerin tutulumu ile karakterize bir sistemik inflamatuar hastalıktır. Son yıllarda, spondiloartropatilerin tanı ve tedavisinde önemli ilerlemeler kaydedilmiştir. Nonsteroid antienflamatuar ilaçlar ve TNF inhibitörleri çoğu hastada ağrıyı azaltır ve yaşam kalitesini artırır. Bununla birlikte, radyolojik ilerleme devam etmektedir. Farmakolojik olmayan tedaviler, SpA ve ankilozan spondilitli hastaların yönetiminde önemli bir rol oynamaktadır. Rehabilitasyon, egzersiz, spa veya balneoterapi ve mesleki terapi gibi tedaviler, hastaların farmakolojik tedavilere uyumunu artırabilir. Ayrıca, farmakolojik ve farmakolojik olmayan tedavilerin kombinasyonu uygulanabilir ve sinerjistik etkilere sahip olabilir. Spondiloartropatilerin temel özelliği, tendon ve ligamentlerin kemiğe bağlanma bölgelerinde inflamasyonun varlığıdır. Bu inflamasyon, entesopati olarak adlandırılır ve lokal ağrı ve yeni kemik oluşumuna neden olur. Spondiloartropatilerde periferik artrit de gelişebilir.(AI)