Bu makalede, hemşirelikte kavramlar ve modeller üzerine bir inceleme yapılmaktadır. Kavramlar, algısal yaşantılardan doğan mental imgeler olarak tanımlanmaktadır. Hemşirelerin mesleki uygulamaları sırasında gözlem ve yaşantılarını tanımlamak için kavramlara ihtiyaç duydukları belirtilmektedir. Kavramlar, algılama ve yargılama yoluyla gerçekleşir ve duyular aracılığıyla algılanan nesnelerin özelliklerine göre şekillenir. Modeller ise kavramların anlamlı bir bütün içinde bir araya gelmesini temsil eder. Hemşirelik modelleri, hemşirelik bilgi içeriğinin daha sistematik şekilde gelişmesini sağlar ve bakıma pratik yaklaşımlar getirir. Hemşirelik modelleri, hemşireliğin anlamını açığa kavuşturabilir, hemşireliğin değerler sistemini tanımlayabilir, uygulamaya yön verebilir ve hemşirenin rollerini tanımlayabilir. Hemşirelik modelleri ayrıca hemşireliğin temel kavramları arasındaki ilişkileri açıklayabilir. Hemşirelikte kullanılan modeller, bilimsel çalışmalar ve mantıksal düşünceyle geliştirilir ve hasta bakımının gelişmesinde aktif olarak kullanılır. Hemşirelik teorileri ise olguları açıklayan, tanımlayan, tahmin eden ve ilişkileri kurabilen kavram ve önermeler grubudur. Hemşirelik teorileri, bakımda girişim ve hedeflerin belirlenmesini ve olası risklerin önceden ön görülmesini sağlar. Hemşirelik teorileri, soyutlanma düzeylerine göre sınıflandırılır ve metateoriler, grand teoriler, orta düzey teoriler ve mikro teoriler olarak adlandırılır.(AI)