Tenis dirseği olarak da bilinen lateral epikondilit, dirseğin proksimal ve lateralinde yaygın kas-iskelet şikayetleri ile kendini gösterir. Bu şikayetler genellikle ağrı ve fonksiyonel engellilik şeklindedir. Tanı, 1873 yılında Runge adlı bir araştırmacı tarafından tanıtılmıştır. Lateral epikondilit, her yıl genel nüfusun %1-3'ünü etkiler. Bazı kaynaklarda her iki cinsiyeti de etkilediği belirtilse de, bazıları kadınların daha çok etkilendiğini belirtmektedir. Lateral epikondilit genellikle 30-60 yaş arası insanları etkiler. Tenis dirseği olarak adlandırılmasına rağmen, tenis sadece vakaların %5-10'unda bir faktördür ve tenis oynayan insanların %40-50'sinde hayatlarının herhangi bir döneminde ortaya çıkabilir. Endüstri işçileri arasında her 1000 kişiden 59'unda görülür ve Dünya Sağlık Örgütü (WHO), lateral epikondiliti 1980 yılında iş kapasitesini sınırlayan bir neden olarak sınıflandırmış ve erken emeklilik nedeni olarak göstermiştir.Lateral epikondilit, yüz yılı aşkın bir süredir bilinmesine rağmen, etiyolojisi kesin olarak anlaşılamamıştır. Nirschl, etiyolojik faktörü açıklayan ilk kişi olmuş ve dirsekteki mekanik bozukluğun, kuvvet sistemi üzerindeki yükü artıran bir kuvvet uyguladığını ve yetersiz ön kol ekstansör kas gücü ve dayanıklılığının içsel aşırı yüke, yetersiz ön kol ekstansör kas esnekliğinin ise dışsal aşırı yüke neden olduğunu belirtmiştir. Literatürde, 26 potansiyel mekanizma önerilmiş ve bunlar nöroirritatif süreç, tekrarlayan ağrı ve tendon hasarı olarak 3 gruba ayrılmıştır. Lateral epikondilitin etiyolojisinde genetik, kimyasal, vasküler ve hormonal faktörlerin rol oynadığı söylenmektedir. Etiyolojisi kesin olarak bilinmediği için, tekrarlayan mikro travmalar ve aşırı kullanımın etkili faktörler olduğu düşünülmektedir. Semptomların ortaya çıkmasında, hareketin tekrarlanabilirliği, hareketi yapmak için gereken kuvvetten daha önemlidir. Aşırı kullanım sonucu meydana gelen tekrarlayan travmalarla, tendonlarda kısmi veya tam yırtılmalar gelişebilir. El bileğinde kavrama ve supinasyon ve pronasyon gibi dönme hareketlerinin yapıldığı işlerde veya bu tür sporları yapanlarda, ekstansör kaslar aşırı stres altında kalır. Gerilme sonucunda, dokular maruz kaldıkları yükü taşıyamazlar ve böylece semptomlar ortaya çıkar. Bu hareketlerin her biri 3 kez veya daha fazla tekrarlandığında veya her seferinde 30 dakikadan daha uzun süreler boyunca yapıldığında, lateral epikondilit riski artar. Ekstansör kaslarının hazırlıklı olmadığı bir strese aniden maruz kalması da semptomların ortaya çıkmasına neden olabilir.(AI)