Dünya genelinde birçok ülkede iyot eksikliği önemli bir halk sağlığı sorunu olarak kabul edilmektedir. Özellikle üreme çağındaki kadınlar ve emzirme dönemindeki anneler ile iki yaşından küçük çocuklar, iyot eksikliği riski altında bulunmaktadır. Her yıl dünyada doğan bebeklerin yaklaşık %14'ü, annelerinin diyetinde yeterli miktarda iyot bulunmaması nedeniyle fiziksel gerilik, ölüm ve geri dönüşü olmayan mental gerilik riskiyle karşı karşıyadır. İyot eksikliği hastalıkları, büyüme ve gelişmeyi etkileyen ve her yaş grubunda farklı klinik belirtilerle kendini gösteren bir dizi gelişimsel ve fonksiyonel bozukluğa neden olur. Dünya genelinde 54 ülkede iyot eksikliği bulunmaktadır. Bu sorunu ortadan kaldırmak için Dünya Sağlık Örgütü, Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu ve Uluslararası İyot Eksikliği Hastalıklarını Önleme Konseyi gibi kuruluşlar mücadele etmektedir. Türkiye'de de 1994 yılından bu yana \"İyot Yetersizliği Hastalıklarının Önlenmesi ve Tuzun İyotlanması Programı\" uygulanmaktadır ve iyot eksikliği sorunu önemli ölçüde azalmıştır. Ancak, iyot eksikliğinin sonuçları göz önüne alındığında, bu durumun sürdürülebilirliği ve risk gruplarının ve endemik bölgelerin sürekli olarak izlenmesi önem taşımaktadır. İyot, insan vücudunda çok az miktarda bulunan bir elementtir ve normal bir zihinsel ve fiziksel gelişme için önemlidir. İyot, su ve gıdalar aracılığıyla vücuda alınır ve mide ve bağırsaklarda hızla emilir. Sağlıklı yetişkinlerde iyot emilimi %90'dan fazladır. İyotun büyük bir kısmı tiroid bezinde depolanır ve tiroid hormonlarının üretiminde önemli bir rol oynar. İyot alımının büyük bir kısmı idrar yoluyla vücuttan atılır.(AI)